Steen en been
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Maureen
16 Mei 2017 | Portugal, Viana do Castelo
16 mei: Ponte de Lima- Rubiaes 17 km.
Na een onrustige nacht ( we sliepen tegenover een bar) hoorde ik vanmorgen wat gerommel aan onze deur. Toen ik ging kijken hing daar een zak met broodjes, vleeswaren en fruit.
Hennie had in het hotel gisteren al een klein keukentje ontdekt, en vermoedde dat we daar het ontbijt kregen. Haha..we moesten het dus zelf klaarmaken. Alles was aanwezig, zelfs koekjes!! Daarvan hebben we er wat in een zakje gedaan en meegenomen voor onderweg.
We liepen het plaatsje uit over de oude brug van de rivier de Lima. Uit de lantaarns klonk muziek. Net of je uitgezwaaid werd, zo leuk!
Het eerste stuk liepen we weer verder onder de wijnranken. Het is nu nog heerlijk weer, maar het gaat nog wel warm worden vandaag.
Onderweg komen we langs meerdere watervallen. Omdat we onze eigen koffie mee hadden, was hier onze perfecte plek voor een koffiemoment. Zo mooi!!
Verderop bij een barretje waar het stikt van de pelgrims , stoppen we. Vandaag gaan we de berg over en er zijn onderweg bijna geen eet en drinkgelegenheden.
Iedereen eet en drinkt hier wat en neemt wat mee voor onderweg.
We zien veel mensen terug die we de afgelopen dagen tegengekomen zijn.
Het valt ons op, dat er toch meer mensen lopen dan we hadden verwacht. Er loopt ook veel jeugd.
Hierna wandelen we stijgend en dalend op een prachtig bospad boven de rivier.
We krijgen het er erg warm van en zweten peentjes. In de bronnetjes langs de weg, maakten we onze handdoek nat en legden die in onze nek. Dat werkt lekker verkoelend. Ook vulden we hier onze waterfles bij.
De klim wordt steeds steiler en het pad veranderd van een bospad in een pad bezaaid met stenen en keien. Hier moet iedereen overheen. Dat vergt een goede concentratie. Iedereen loopt hier met een grote backpack ( behalve wij, gelukkig)..Het is erg zwaar. Stap voor stap naar boven zigzaggend tussen en over de keien door.
Boven aangekomen was op een uitkijkpunt met rotsplateau een heerlijke bron met koud water. Hier hebben we wat uitgerust en konden we beginnen aan de afdaling. Die was eerst steenachtig, later werd het pad zanderig. We verlaten het bos en het landschap wordt meer open, nog wel heuvelachtig met mooie velden waar prachtige bloemen bloeien.
We stuitten op een klein barretje, in een caravan, waar we even heerlijk gegeten hebben. Ook nu weer allemaal pelgrims om ons heen.
Het is nog een klein stukje naar ons hostel, waar we moe maar voldaan aankomen.
In het dorp hier is niks. De eigenaar van het hostel brengt ons straks met een busje naar het volgende dorp waar een restaurant is. Anders hebben we niks te eten, stel je voor....
Na een onrustige nacht ( we sliepen tegenover een bar) hoorde ik vanmorgen wat gerommel aan onze deur. Toen ik ging kijken hing daar een zak met broodjes, vleeswaren en fruit.
Hennie had in het hotel gisteren al een klein keukentje ontdekt, en vermoedde dat we daar het ontbijt kregen. Haha..we moesten het dus zelf klaarmaken. Alles was aanwezig, zelfs koekjes!! Daarvan hebben we er wat in een zakje gedaan en meegenomen voor onderweg.
We liepen het plaatsje uit over de oude brug van de rivier de Lima. Uit de lantaarns klonk muziek. Net of je uitgezwaaid werd, zo leuk!
Het eerste stuk liepen we weer verder onder de wijnranken. Het is nu nog heerlijk weer, maar het gaat nog wel warm worden vandaag.
Onderweg komen we langs meerdere watervallen. Omdat we onze eigen koffie mee hadden, was hier onze perfecte plek voor een koffiemoment. Zo mooi!!
Verderop bij een barretje waar het stikt van de pelgrims , stoppen we. Vandaag gaan we de berg over en er zijn onderweg bijna geen eet en drinkgelegenheden.
Iedereen eet en drinkt hier wat en neemt wat mee voor onderweg.
We zien veel mensen terug die we de afgelopen dagen tegengekomen zijn.
Het valt ons op, dat er toch meer mensen lopen dan we hadden verwacht. Er loopt ook veel jeugd.
Hierna wandelen we stijgend en dalend op een prachtig bospad boven de rivier.
We krijgen het er erg warm van en zweten peentjes. In de bronnetjes langs de weg, maakten we onze handdoek nat en legden die in onze nek. Dat werkt lekker verkoelend. Ook vulden we hier onze waterfles bij.
De klim wordt steeds steiler en het pad veranderd van een bospad in een pad bezaaid met stenen en keien. Hier moet iedereen overheen. Dat vergt een goede concentratie. Iedereen loopt hier met een grote backpack ( behalve wij, gelukkig)..Het is erg zwaar. Stap voor stap naar boven zigzaggend tussen en over de keien door.
Boven aangekomen was op een uitkijkpunt met rotsplateau een heerlijke bron met koud water. Hier hebben we wat uitgerust en konden we beginnen aan de afdaling. Die was eerst steenachtig, later werd het pad zanderig. We verlaten het bos en het landschap wordt meer open, nog wel heuvelachtig met mooie velden waar prachtige bloemen bloeien.
We stuitten op een klein barretje, in een caravan, waar we even heerlijk gegeten hebben. Ook nu weer allemaal pelgrims om ons heen.
Het is nog een klein stukje naar ons hostel, waar we moe maar voldaan aankomen.
In het dorp hier is niks. De eigenaar van het hostel brengt ons straks met een busje naar het volgende dorp waar een restaurant is. Anders hebben we niks te eten, stel je voor....
-
16 Mei 2017 - 19:31
Marjan:
Oh oh geen eten, dan ook geen wijn -
16 Mei 2017 - 20:18
Hennier:
Neeee dat kan niet, geen wijn en ook geen eten.
Jullie moeten wel op krachten blijven
Succes deerns en tot volgend mail -
16 Mei 2017 - 21:26
IJmi:
Wat een mooie omgeving waar jullie wandelen,leuk wat jullie meemaken. (beetje jaloers, niet op het wandelen hoor!)Fijn dat het droog is. -
16 Mei 2017 - 23:00
Ria Rietveld :
Voor jullie best zwaar dat geklauter en dat zweten.
Maar wij genieten van jullie heerlijke reisverslagen. Geniet ervan dames
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
